بگیتى چون بپاشد گرد آشوب از آن آشوب دورى هست مطلوب

[1] قال علی بن ابیطالب«علیه السّلام»:

«کُنْ فِی الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَیُحْلَبَ»

ترجمه

بهنگام فتنه و آشوب همچون بچّه شترى دو ساله باش که نه براى سوار شدنش پشتى و نه براى دوشیدنش ى است (شتر بچّه دو ساله که سه سال را تمام نکرده است کمرش طاقت سوارى نداشته و چون مذکّر است پر شیر نیز ندارد و حضرت مى فرماید در جائى که فتنه ظاهر و تشخیص دشوار باشد باید از فتنه کنارى گرفت، و لکن اگر طرف حقّ هویدا بود آن فتنه نیست و باید بیارى حق شتافت همچون جنگ امیر المؤمنین علیه السّلام با معاویه در صفّین).

نظم

• بگیتى چون بپاشد گرد آشوب از آن آشوب دورى هست مطلوب
• بفتنه راه حق گر که پدیدار نبُد منما بباطل خود گرفتار
• ز هرج و مرج خود را کش کنارى بدوشت بر مگیر از وزر باراى
• برو آزاد چون ابن لبونباش ز بار و شیر داد نها برون باش
• شتر بچّه ندارد طاقت بارنه ى که شیر از آن پدیدار
• سوارى را نه کس زو در توقّع نخواهد بردن از شیرش تمتّع
• بمرنع دور از خیر است و از شرّ خوش و خرّم زند اندر چمن چر

( شرح نهج البلاغه منظوم، ج 9 ، صفحه ى 3)